Nowoczesne smartfony oferują ogromne zasoby pamięci wewnętrznej. 128 GB przestrzeni nie jest niczym niezwykłym, a wiele modeli zapewnia wielokrotnie większą przestrzeń na dane i aplikacje. Może więc wydawać się, że powiększanie pamięci w telefonie jest pozbawione sensu. To tylko pozory. Po czasie może okazać się, że nawet kilkaset GB to za mało. Jak zwiększyć pamięć wewnętrzną telefonu? Poniżej odpowiadamy na to pytanie.
Przestrzeń na dane w telefonach rośnie z każdą kolejną generacją urządzeń mobilnych. Należy jednak wspomnieć, że „tendencję do tycia” mają nie tylko zasoby dyskowe smartfonów. W tak samo szybkim tempie rośnie też „waga” aplikacji i plików multimedialnych. O ile kiedyś zapełnienie 64 GB pamięci wewnętrznej było nie lada wyczynem, to obecnie nie stwarza to żadnych trudności. Mało tego, nawet 128 i 256 GB to niezbyt dużo, zwłaszcza jeżeli uwzględnimy rozmiar zdjęć w wysokiej rozdzielczości i filmów 4K. Na szczęście zasoby pamięci można łatwo i szybko powiększyć.
Rodzaje pamięci wewnętrznej stosowane w smartfonach
Istnieje kilka rodzajów pamięci wewnętrznej, które są stosowane w tych urządzeniach. Jednym z najczęstszych rodzajów jest pamięć NAND flash. Jest to rodzaj trwałej pamięci, który opiera się na technologii flash. Pamięć NAND flash oferuje krótki czas odczytu i zapisu danych, co przekłada się na lepszą wydajność urządzenia. Oprócz tego jest ona bardziej trwała (w zależności od użytej technologii, TLC, MLC, SLC) i mniej podatna na uszkodzenia mechaniczne.
W niektórych smartfonach stosuje się cały czas pamięć eMMC (embedded Multimedia Card). Jest to rodzaj pamięci flash, który jest zintegrowany bezpośrednio z płytą główną. Pamięć eMMC oferuje dobrą gęstość zapisu danych, jednakże, pamięć eMMC ma również pewne ograniczenia, takie jak wolniejszy czas odczytu i zapisu danych. Ten rodzaj pamięci jest stosowany w smartfonach budżetowych.
Na rynku pojawiły się także inne rozwiązania np. technologia pamięci wewnętrznej, która nazywa się UFS (Universal Flash Storage). Pamięć UFS oferuje wyższą wydajność niż pamięć eMMC. Ma bardzo szybki czas odczytu i zapisu danych oraz niski pobór energii. Pamięć UFS jest również bardziej trwała i bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne. Pamięć UFS w wersji 4.0 jest stosowana tylko w najbardziej zaawansowanych smartfonach.
Wszystkie wspomniane rodzaje pamięci wewnętrznej mają swoje zalety i wady, dlatego producenci smartfonów wybierają odpowiedni typ pamięci w zależności od oczekiwań klientów i poziomu wydajności, jaki chcą osiągnąć.
Szybsza pamięć wewnętrzna w smartfonach – po co jest potrzebna?
Pamięć wewnętrzna w smartfonach stała się jednym z kluczowych czynników, które wpływają na ogólną wydajność tych urządzeń. Istnieje wiele powodów, dla których ta funkcja jest niezbędna.
Ludzie coraz bardziej polegają na smartfonach do przechowywania wielu danych, takich jak zdjęcia, filmy, dokumenty i aplikacje. Im większa pamięć wewnętrzna, tym więcej danych można przechowywać bez konieczności korzystania z zewnętrznych nośników, takich jak karty pamięci. Jest to wygodne i oszczędza czas, ponieważ użytkownicy nie muszą martwić się o ograniczenia dotyczące miejsca na swoje pliki.
Drugim powodem jest szybko rozwijający się rynek aplikacji mobilnych. Aplikacje stają się coraz bardziej zaawansowane i wymagają większej pamięci wewnętrznej, aby działać sprawnie i bezproblemowo. Szybsza pamięć wewnętrzna umożliwia płynne uruchamianie aplikacji, szybkie przełączanie między nimi i płynne korzystanie z funkcji, takich jak strumieniowe oglądanie filmów czy granie w gry.
Pamięć wewnętrzna ma także wpływ na ogólną wydajność urządzenia. Im szybsza pamięć, tym szybszy dostęp do danych, co przekłada się na szybsze uruchamianie systemu operacyjnego, otwieranie aplikacji i przeglądanie Internetu.
Pamięć wewnętrzna wpływa również na wydajność baterii, ponieważ szybsza pamięć wymaga mniejszego zużycia energii. Dlatego też szybsza pamięć wewnętrzna jest niezbędna dla tych, którzy oczekują szybkiego, płynnego działania swojego smartfona i korzystają z niego na co dzień do różnych zadań.
Przy wyborze smartfona warto zatem zwrócić uwagę nie tylko na pojemność, ale także na prędkość pamięci wewnętrznej.
Jak zwiększyć pamięć wewnętrzną telefonu – popularne sposoby
Zwiększenie pamięci wewnętrznej telefonu jest możliwe na kilka sposobów, które są zależne od modelu urządzenia, dostępnego miejsca oraz indywidualnych potrzeb użytkownika.
Karta microSD
Najprostszą i najskuteczniejszą metodą zwiększenia przestrzeni na dane jest zakup i instalacja zewnętrznego nośnika flash w postaci karty microSD. Niewielka, a przez to niepozorna „płytka” może zaoferować naprawdę ogromne zasoby. 128 GB? Nie ma sprawy! 256 GB? Proszę bardzo! 512 GB? To jeszcze nic! 1 TB? Oczywiście!
Przed zakupem, warto upewnić się w specyfikacji urządzenia, jaką pojemność nośnika zewnętrznego jest w stanie obsłużyć nasz smartfon. Warto też pamiętać, że na karcie microSD nie zainstalujemy aplikacji, przynajmniej nie w sposób, który nie wymagałby stosowania niestandardowych rozwiązań.
Z tej możliwości nie skorzystają jednak wszyscy użytkownicy smartfonów. Od jakiegoś czasu, producenci tych urządzeń coraz częściej nie wyposażają ich w slot na zewnętrzny nośnik. Co zrobić w takiej sytuacji?
Kopiowanie danych z telefonu do chmury
Jeśli nie posiadamy wejścia na kartę SD, warto zwrócić uwagę na usługi chmurowe, które oferują miejsce na przechowywanie danych za darmo lub za opłatą. Takie rozwiązanie jest szczególnie korzystne dla osób posiadających duże ilości zdjęć czy filmów. Jednak trzeba pamiętać, że dostęp do nich będzie możliwy tylko przy połączeniu z Internetem, co nie zawsze jest możliwe do zrealizowania.
To rozwiązanie ma też inną wadę – przechowując dane na zewnętrznym serwerze narażamy je na podgląd osób nieuprawnionych np. w przypadku przejęcia dostępów do konta lub złamania zabezpieczeń serwerów dostawcy. Takie sytuacje niestety miały miejsce w przeszłości, dlatego usługi w chmurze mimo, że oferują wysoki poziom bezpieczeństwa, należy traktować z dystansem i nie przechowywać na nich danych wysoce wrażliwych.
Własny serwer do przechowywania danych
Zaawansowani użytkownicy mogą pójść o krok dalej i wykupić lub stworzyć od zera własny serwer do przechowywania danych. Skonfigurowanie serwera wymaga jednak dużej wiedzy i doświadczenia w zakresie bezpieczeństwa. W przypadku usług współdzielonych, wiedzy potrzeba znacznie mniej, jednak bez podstaw się nie obejdzie.
Pamiętać jednak trzeba, że ten sposób podobnie jak poprzedni ma swoje wady i nie powinniśmy na serwery kopiować danych, które są poufne lub które mogą zostać wykorzystane do przejęcia kont Internetowych. Zawsze istnieje ryzyko włamania na serwer, czy to w chmurze, czy nasz własny, dlatego trzeba podejść do tego rozwiązania ostrożnie.
Router i stworzenie prostego serwera NAS
Router z funkcją NAS to urządzenie, które łączy w sobie funkcje routera sieciowego oraz serwera NAS (Network Attached Storage). Jest to doskonałe rozwiązanie dla osób, które potrzebują zarówno możliwość podłączenia wielu urządzeń do sieci, jak i przechowywanie dużej ilości danych w jednym miejscu. Dzięki funkcji NAS, router może pełnić rolę centralnego magazynu danych dla wszystkich urządzeń w sieci domowej, umożliwiając łatwy dostęp do plików z dowolnego miejsca i urządzenia. Może to być szczególnie przydatne, gdy chcemy udostępnić pliki rodzinie lub współpracować z innymi użytkownikami zdalnie. Router z funkcją NAS oferuje również dodatkowe zabezpieczenia, takie jak tworzenie kopii zapasowych danych oraz dostęp za pomocą klucza szyfrującego. Dzięki temu, nasze dane są bezpieczne i chronione przed niepożądanym dostępem. Warto zwrócić uwagę, że router z funkcją NAS może być również wykorzystywany w małych firmach, gdzie przechowywanie danych jest równie istotne.
Co ciekawe, dostęp do pamięci masowej routera nie ogranicza się do sieci lokalnej (wewnętrznej). Przy odpowiednim skonfigurowaniu urządzenia możemy uzyskać do niego dostęp z dowolnego miejsca na świecie, oczywiście przy założeniu, że posiadamy połączenie z Internetem.
Pamiętaj jednak, że to rozwiązanie podobnie jak przechowywanie danych w chmurze ma wspomniane wady i powinno być wykorzystywane do gromadzenia mniej istotnych plików.
Funkcja OTG i podłączenie zewnętrznego nośnika
O tym sposobie pisaliśmy już w jednym z poprzednich poradników, do którego lektury odsyłamy.
Przeczytaj: Jak podłączyć pendrive do telefonu – sposób na zwiększenie pamięci w telefonie
W tym miejscu zaznaczyć musimy, że przez OTG można podłączyć nie tylko urządzenia magazynujące w postaci pendrive, ale także karty SD umieszczone w czytnikach kart pamięci, czy też nawet zewnętrzne dyski twarde w specjalnej kieszeni z własnym zasilaniem, co czyni z tego rozwiązania bardzo tanią i wygodną alternatywę.
Bezpośredni transfer plików z telefonu do innego telefonu
Istnieje także jeszcze jedno rozwiązanie, to bezpośredni transfer danych z jednego urządzenia na drugie. Jednak istnieje tutaj wymóg posiadania kompatybilnych technologicznie urządzeń oraz oprogramowania, które będzie można sparować bezprzewodowo lub za pomocą kabla (direct connect cable) w celu przenoszenia danych między urządzeniami. W ten sposób także możemy zwolnić pamięć, oczywiście kosztem innego telefonu.
Ostatnia deska ratunku
Gdy smartfon nie oferuje opcji rozszerzenia pamięci fizycznym nośnikiem, warto skupić się na oczyszczeniu wewnętrznych zasobów. Zacznij od odinstalowania niepotrzebnych aplikacji. Praktyka pokazuje, że wielu użytkowników nie korzysta z większości zainstalowanych narzędzi lub robi to bardzo rzadko. W takiej sytuacji, obciążanie pamięci zbędnymi apkami nie ma sensu.
Kolejna rzecz, przenieś stare zdjęcia i zarejestrowane nagrania do archiwum na dysku twardym. To właśnie te pliki pożerają największą przestrzeń, a przecież nie musimy mieć zawsze przy sobie wszystkich naszych zdjęć.
Nie zapomnij o regularnym usuwaniu „śmieciowych” plików. Podczas korzystania z sieci, w pamięci smartfona zapisuje się masa niepotrzebnych danych. Usuwając je, zyskamy nawet kilka GB dodatkowej przestrzeni. Większość telefonów ma preinstalowane narzędzie, które pozwala łatwo i szybko usunąć zbędne dane.
Warto też rozważyć przeniesienie części danych do chmury, ale tylko tych, które nie są poufne lub wrażliwe. niektóre takie rozwiązania są dostępne za darmo (np. Dysk Google), a gdy zabraknie darmowych gigabajtów, zawsze można skorzystać z modelu subskrypcyjnego. Będzie wiązało się to z koniecznością ponoszenia regularnych opłat, na szczęście te nie są zbyt wysokie.
